Hoeveel Normast of PeaPure moet ik nemen?

In principe denken we dat 1200 mg per dag een goede instap dosis is. Of drie capsules van 400 mg PeaPure of twee maal daags 600 mg Normast. Als de pijn dan na ongeveer 60 dagen minder is geworden, dan verlagen we soms, bijvoorbeeld naar 400 mg PeaPure twee maal daags. Blijft de pijn aanwezig, dan kan het raadzaam zijn om enkele weken de dubbele instapdosering te gebruiken.

Is Normast of PeaPure een veilig middel om te nemen?

Normast of PeaPure is anno 2012 door meer dan 1.000.000 patienten in Europa gebruikt, en de artsen die Normast voorschreven hebben tot nu toe bij al die patienten geen lastige, gevaarlijke of problematische bijwerkingen gevonden. In Nederland zijn er inmiddels duizenden patienten die Normast gebruiken, en ook hier geen bijwerkingen van betekenis.

Kan Normast samen met andere pijnstillers of andere medicijnen genomen worden?

Normast is in een twee studies onderzocht naast andere veel voorgeschreven middelen tegen neuropathische pijnen, Lyrica en oxycodon (een opiaat). Er waren geen problemen om de middelen samen in te nemen. Verder bleek dat de bijwerkingen vanLyrica en oxycodon door tegelijktijdig Normast te gebruiken verminderd waren. Dat is een belangrijk klinisch gegeven. Normastbeinvloedt verder ook geen andere middelen en kan zonder problemen naast pijnstillers of andere medicamenten gebruikt worden.

Is PEA/a> wel veilig als ik 76 ben?

PEA is getest in veel patienten, en de gegevens eind 2010 over het gebruik bij ouderen was dat er veilig en zonder problemen:

• 111 mensen tussen 65 en 70 jaar behandeld waren, en
• 116 tussen 71 en 75,
• 63 tussen 76 en 80 jaar, en
• 65 tusen 81 en 90 jaar.

Onze oudste patient was 91 jaar en ervoer geen bijwerkingen.

Ik ben ouder dan 65, moet ik dan andere doseringen gebruiken?

Mensen boven de 65 kunnen gewoon de normaal aanbevolen doseringen gebruiken (2 maal daags 600 mg). Onze oudste patient is 91 en verdraagt de normale dosering zonder problemen. In Europa zijn er honderden mensen boven de 65 jaar behandeld zonder problemen.

Hoe lang moet ik Normast gebruiken voordat ik resultaat zal merken?

In het algemeen is gebleken dat pijnstilling tussen dag 1 en dag 28 optreedt. Bij sommige lastig te behandelen pijnen is langer behandelen nodig voordat je resultaat merkt.

Soms merken mensen ook pas resultaat als ze met Normast stoppen. Pas dan voelen ze dat de pijn in de loop van weken toch langzaam minder geworden is.

Om het optimale uit Normast te halen adviseren we om tenminste een pak poeders voor onder de tong te nemen gedurende 10 dagen en vier pakjes met tabletten voor de 40 dagen daarna, zodat de pijn in die 50 dagen de volle kans heeft om af te nemen. Soms duurt het dus echt lang voor de reactie komt.

Kan het zijn dat de Normast poeders onder de tong beter werken dan de Normast tabletten?

Dat horen we soms van patienten en het kan zijn dat de poeders meer effect hebben bij moeilijk te behandelen pijnaandoeningen, omdat de poeders hogere niveaus in het bloed veroorzaken. Als u het gevoel heeft dat de poeders beter zijn, dan probeer het een paar keer uit door te wisselen tussen poeders en tabletten. Het is mogelijk gewoon poeders te  blijven nemen, als dat beter bevalt.

Waarom duurt het soms zo lang voordat een pijnstilling ontstaat?

We citeren eerst een passage uit een recent stuk op een forum:

Vind het een wazig verhaal. Ik dacht eindelijk is er iets gevonden tegen chronische pijn, maar toen ik me erin ging verdiepen kwam ik er al gauw achter dat het geen geregistreerd medicijn is en dat het niet vergoed wordt. Ik vind het vreemde aanNormast dat je het eigenlijk eerst bijna 2 maanden moet gebruiken voordat het uberhaupt iets doet. Moet ik daarin vertrouwen? Heb nu wiet via de huisarts waarvoor ik de volle prijs betaal bij de apotheek. Vind dit niet eerlijk maar het is het enige middel dat zonder nare bijwerkingen voor mij geschikt is. Krijg het nml snel benauwd van methadon of morfineachtige middelen. Als Normast zou helpen waarom wordt dit dan niet vergoed. Ik schiet er niet veel mee op. 

PeaPure is dus een supplement en wordt daarom niet vergoed. Helaas dus, omdat het vaak wel goed werkt. En omdat het zijn werking via de natuurlijke mechanismen van het lijf uitoefent, duurt het langer dan bij een chemische pijnstiller die geslikt wordt en die meteen de zenuwcel platlegt.

PeaPure dringt de lichaamscellen binnen en gaat dan naar een speciaal deel in de celkern, dat heet een kernreceptor, en daaopr oefent Normast een positieve werking  uit. Voordat die kernreceptor de hele pijn en ontstekingsreactie in het lijf kan verminderen moeten er heel wat biologische acties plaatsvinden. Dat duurt dus soms weken. Luister maar naar de verhalen van onze patienten. Bij sommigen lukt dat binnen een week maar bij anderen duurt het dus veel langer.

Helpt Normast ook bij hernia pijn?

Hernia pijn komt veel voor, en daarom is er een studie gedaan met meer dan 600 patienten die ernstige hernia pijn hadden, in rug en been, en die behandeld werden met PEA 600 mg twee maal daags, PEA/a> 300 mg twee maal daags en placebo.

De hoogste dosis was de beste, beter dan 300 mg twee maal daags. maar 300 mg twee maal daags was op zich ook weer beter dan placebo.

PEA is dus zeker zinvol bij hernia pijn.

Bij wat voor soort pijnen kan je Normast gebruiken?

Omdat Normast een lichaamseigen pijnstiller en ontstekingsremmer is, past Normast bij heel veel verschillende soorten pijn. Er zijn studies gedaan waaruit blijkt dat PEA/a> zinvol is bij veel verschillende pijnen zoals neuropathische pijnen, pijnen aan het kaakgewricht, pijnen in de pols en handen, gordelroos pijnen, rug- en beenpijnen.

In ons centrum hebben we PEA met goed resultaat vooral gegeven aan patienten met herniapijn, diabetische pijnen, pijnen na een beroerte, pijnen na een dwarslesie, pijnen bij MS en pijn door verschillende vormen van polyneuropathie, tot en met dunne vezelneuropathie en angina pectorispijn toe.

Wordt Normast door de ziekenkostenverzekeraars vergoed?

Helaas niet, Normast is een supplement, daarvoor is een recept niet nodig, maar je moet het dus zelf betalen.

Gewrichts en artrose pijnen kunnen je leven verpesten. Een knagende constant aanwezige vermoeiende pijn, met pijnscheuten, door je heup, je knie, je duimen, je polsen. Je gaat naar de dokter en krijgt pijnstillers. Maar die hebben bijna altijd bijwerkingen op de maag, en meestal moet de huisarts dan een ander chemisch middel geven, meestal omeprazol, om die bijwerkingen weer tegen  te gaan. Eigenlijk bizar.

Nu is er eindelijk een nieuwe oplossing. Een natuurlijke stof, die ons eigen lichaam vormt, en die zowel ontstekingsremmend is als pijnstillend. Het is een subtiel werkend middel, dat vrijwel geen bijwerkingen kent, bekend onder de handelsnaam Normast en PeaPure. Beide supplementen bevatten de lichaamseigen stof palmitoylethanolamide (PEA). Meer over de nieuwe versie PeaPure under deze link.

In een studie bij artrose pijnen waar deze stof vergeleken werd met de gewone pijnstillers die zwaar op de maag liggen, bleek deze natuurlijke pijnstiller zelfs beter te werken. Hiernaast is bijvoorbeeld te zien hoe sterk de zwelling van de gewichten afnam na het geven van PEAt. De rode lijn is de zwelling van de gewrichtjes zonder PEA, de blauwe lijn laat zien dat er met PEA geen zwelling is, en de groene lijn dat zijn de gewrichten van gezonde muizen.

Palmitoylethanolamide: natuurlijk middel tegen artrosepijnen

Omdat artrose pijn zo veel voorkomt, heeft een hoogleraar farmacologie aan een universiteit in Italie een bijzonder onderzoek vericht, dat ons laat begrijpen waarom palmitoylethanolamide (bekender onder de merknaam Normast en PeaPure) zo bijzonder kan zijn bij artrose gewichtspijnen.

Zij behandelde een aantal muizen, die een ernstige vorm van artose hadden, met deze stof. Aanvankelijk konden de muizen vrijwel niet meer lopen van de pijn, hun pootjes waren zo pijnlijk, dat je ze niet kon aanraken, of ze krompen van de pijn (dat heet de mechanische allodynie test volgens von Frey), en de gewrichten waren opgezwollen. In de gewrichten zaten ook allemaal ontstekinsstofjes. Een van de belangrijkste ontstekingsstofjes is TNF-alpha.

Hiernaast het studie protocol. Gedurende 2 weken werden de muisjes met pijn en zwelling van de gewrichten behandeld met Normast, en daarna werden de analyses gedaan.

PEA vermindert pijn, zwelling, ontsteking bij artrose en verbetert het lopen

Nu gaf de hoogleraar de muizen allemaal PEA in het voedsel, dat heet per os, in een dosis van 30 mg PEA per kilogram muis. Nadat de muizen deze natuurlijke pijnstiller gekregen hadden, veranderde er een boel ten goede:

1. de pijnlijkheid nam af
2. de zwelling van de gewrichten nam af
3. het lopen ging stukken beter
4. de ontstekingsstoffen in de gewichten namen af.

In de plaatjes hier zie je die effecten afgebeeld. Allereerst  in het eerste plaatje op de eerste pagina het effect tegen de zwelling. Hiernaast het effect tegen de pijn. Na Normast neemt de pijn weer zoveel af, de blauwe lijn, als bij gezonde muizen. De rode lijn geeft de pijn aan van de zieke muizen met de gewrichtsproblemen.

Het natuurlijk zelfgenezend vermogen activeren!

De behandeling van pijnen met natuurlijke stoffen sluit aan bij de visie van een wereldberoemde neuroloog, professor Erminio Costa, die in de vorige eeuw als slogan invoerde: follow were nature leads. Dat wil zeggen, bij de behandeling van aandoeningen dienen we ons eerst te verdiepen in het zelf helende vermogen van ons eigen lijf, en te kijken wat we daarvan leren kunnen. Dat blijkt dus een heel interessante benadering te zijn, waar inmiddels al heel wat patienten plezier van beleven.

Deze dame, vrouw van een dermatoloog die ook aan het woord komt, heeft al vele jaren neuropathische pijnen die niet reageerden op reguliere medicatie. Sinds 2 jaar heeft ze er een gemene complicatie bij, een Charcort voet. Dat is een late complicatie van suikerziekte. Charcot arthropathie of neuropathische arthropathie, is een aandoening die sommige diabetici met perifere neuropathie (verlies van gevoeligheid) na 8 tot 10 jaar overkomt.

De artrose pijnen kunnen de neuropathie pijnen verergeren. Soms echter is de Charcot voet ook pijnloos, doordat de gevoelszenuwen kapot zijn. In onze kliniek hebben we ontdekt dat het natuurlijke supplement palmitoylethanolamide (PeaPure), samen met ketamine creme bij artrose pijnen en diabetische pijnen een goede combinatie is. Haar echtgenoot die dermatoloog is, geeft commentaar bij dit vraaggesprek. Het is goed om een onpartijdige arts deze observaties te horen doen.

MS pijn en spasmen behandelen met PEA

Palmitoylethanolamide is een nieuw veelbelovend middel tegen pijn en tegen ontstekingen. Als supplement is het zonder recept verkrijgbaar. In de meest zuiverte vorm is het verkrijgbaar als PeaPure.

Patienten met MS pijnen en spasmen kunnen door dit middel verlichting ervaren. In Italie werken vele neurologen met het middel, en zowel patienten als neurologen zijn er enthousiast over. Op een recent congres werden bijvoorbeeld de resultaten van 20 patienten gemeld, waarvan een groot deel een dudeilijke pijnverlichting ervaarde, zoals in de tabel te zien is. Hoe hoger de staaf, hoe hoger de pijn. Je ziet ook dat er van de 20 patienten er enkele geen baat hadden.

Pijnen en spasmen vergallen het leven van behoorlijk wat mensen met MS. Spasmen bij MS vormen een groot probleem, en de middelen die daarvoor beschikbaar zijn, werken niet altijd even goed, of hebben vervelende bijwerkingen. De spasmen kunnen dan ook nog eens behoorlijk pijnlijk zijn, en de spasticiteit is verder storend bij het bewegen. Ook komen bij MS-patiënten regelmatig neuropathische pijnen voor, brandende pijnen in benen of delen van het lichaam, die niet altijd goed behandelbaar zijn met neuropathische pijnstillers zoals gabapentine en pregabaline (Lyrica®).

Pijn, spasmen en pijnlijke spasmen bij MS

Bij dit soort klachten geven neurologen in Nederland vooral baclofen en soms valium. Dat kan helpen, maar ook je behoorlijk suf maken. Het is daarom belangrijk om andere vormen van behandelen ook te kennen.

Zowel voor de spasticiteit, de pijnlijke spasmen en de neuropathische pijnen hebben enkele Italiaanse neurologen aan patiënten met MS de lichaamseigen, ontstekingsremmende en pijnstillende stof palmitoylethanolamide  gegeven.

PEA, pijnstilling zonder sufheid

Uit onderzoek is gebleken dat spasmen bij MS soms goed te behandelen zijn met Cannabis. Maar niet alle patiënten willen Cannabis gebruiken. De onderstaande patiënten werden behandeld met palmitoylethanolamide, een vettig simpel stofje dat door onze eigen cellen gemaakt wordt.  Deze stof maakt niet suf, je wordt niet high, noch wordt je stoned.

De resultaten van de behandeling met PEA beschrijven we hier in het kort.

Brandende benen, MS en rolstoelgebonden

Een 37-jarige man met multiple sclerose had veel last van brandende sensaties in de benen, en de behandeling met in het totaal 300 mg pregabaline had niet genoeg effect. Er werd daarna behandeld met palmitoylethanolamide en daarop verbeterde de brandende pijn aanmerkelijk en de gestoorde slaap eveneens.

Een 55-jarige man met multiple sclerose gedurende 15 jaar is sinds 5 jaar rolstoelgebonden. Er zijn veel spasmen, vooral ‘s nachts. Palmitoylethanolamide werd in een dosering van 300 mg gegeven en na 10 dagen merkte de patiënt dat de spasmen in intensiteit en frequentie afnamen, en na 15 dagen waren de spasmen vrijwel verdwenen.

Tien MS-patienten met neuropathische pijnen

In een andere kliniek zijn de volgende resutaten behaald bij een patientengroep van 10 MS-patiënten, die allen problemen hadden met neuropathische pijnen en spasticiteit. De behandeling van de spasticiteit en neuropathische pijnen met gabapentine en pregabaline had geen resultaat. Bij dit regime werd palmitoylethanolamide gevoegd, waardoor de symptomen merkbaar verbeterden.

Endocannabinoiden bij MS

Onderzoek bij patienten gaf al eerder aan, dat het zogenaamde endocannabinoide systeem bij MS anders functioneert dan bij gezonde vrijwilligers, en de onderzoekers meenden al dat de cannabisachtige moleculen die wij zelf in ons lijf maken ( de endocannabinoiden) zenuwbeschermende en immuunmodulerende werking bij MS kunnen hebben:

Therapies that affect the endocannabinoid (EC) system may have immunomodulatory, symptomatic and neuroprotective effects. ^[1]

Muizen met MS en palmitoylethanolamide

Er is een zogenaamd muizenmodel voor MS waaruit blijkt dat palmitoylethanolamide zowel de ontstekingsaspecten die op MS lijken remt, als de verlammingen verbetert. Hier een aantal opmerkingen uit die studie.

Increasing evidence from animal studies suggests that cannabinoids could also prove efficient to fight neurodegeneration, demyelination, inflammation and autoimmune processes occurring in this (MS) pathology.

However, the use of cannabinoids is limited by their psychoactive effects. In this context, potentiation of the endogenous cannabinoid signalling could represent a substitute to the use of exogenously administrated cannabinoid ligands.

Here, we studied the expression of different elements of the endocannabinoid system in a chronic model of MS in mice.

We first studied the expression of the two cannabinoid receptors, CB(1) and CB(2), as well as the putative intracellular cannabinoid receptor peroxisome proliferator-activated receptor-alpha. We observed an upregulation of CB(2), correlated to the production of proinflammatory cytokines, at 60 days after the onset of the MS model.

At this time, the levels of the endocannabinoid, 2-arachidonoylglycerol, and of the anti-inflammatory anandamide congener, palmithoylethanolamide, were enhanced, without changes in the levels of anandamide.

Finally, the exogenous administration of palmitoylethanolamide resulted in a reduction of motor disability in the animals subjected to this model of MS, accompanied by an anti-inflammatory effect. This study overall highlights the potential therapeutic effects of endocannabinoids in MS.^[2]

De auteurs zeggen daarmee dat palmitoylethanolamide een duidelijk ontstekingsremmend effect heeft in dit MS model.

Het lijkt er dus op, op basis van deze beide studies, dat zowel in het muizenmodel als bij de mens het eigen lichaam palmitoylethanolamide in stelling brengt bij MS als een poging tot zelfgenezing. Als je in het muizenmodel dan extra palmitoylethanolamide toevoegt, dan neemt de ontsteking af en de muisjes lopen beter. De verlammingen nemen dus ook af.

Denk er wel aan dat een muizenmodel geen mensenmodel is, en dat dit niet inhoudt dat als je Normast gebruikt dat per definitie je verlammingen zullen afnemen!

Pijn, spasmen en spasticiteit behandeld met palmitoylethanolamide

Uit deze korte gevalsbeschrijvingen blijkt dat er patiënten zijn met MS en neuropathische pijnen, pijnlijke spasmen en/of spasticiteit, die baat hebben bij de behandeling met het lichaamseigen palmitoylethanolamide.

Deze pijnstillende en ontstekingsmodulerende stof wordt in onze eigen cellen gevormd, en is uitgebreid onderzocht bij een groot aantal aandoeningen, zoals ernstige herniapijn, pijn bij gordelroos en diabetes, het carpale tunnelsyndroom en kaakpijn. In al die studies bleek een goed pijnstillend effect, zonder problematische bijwerkingen.

Palmitoylethanolamide behoort tot de groep van de endocannabinoiden, stoffen die lijken op cannabis en die door onze eigen weefsels gevormd worden (endo, van endogeen, binnenin).

Sinds 2012 is palmitoylethanolamide onder de naam PeaPure in Nederland beschikbaar. Het is het zuiverste PEA bevattende supplement dat beschikbaar is.  De stof heeft duidelijk pijnstillende en spasmen-remmende werking, zoals uit de bovenstaande voorbeelden blijkt, en er zijn geen problematische bijwerkingen van te verwachten. Verder kan de stof goed ingezet worden naast allerlei andere medicamenten, zonder kans op nare interacties. Ook oudere patiënten kunnen dit middel goed verdragen. Bestellen niet via dee website maar via www.rs4supplements.com

Palmitoylethanolamide: een niet-sufmakend pijnstillend cannabinoid

Palmitoylethanolamide (PEA) is een pijnstiller met een geheel nieuw werkingsmechanisme. Deze stof is verwant aan Cannabis, maar zonder de psychoactieve bijwerkingen. Het is een lichaamseigen stof, die eind 2010 in Nederland aangemeld is onder de naam Normast. Normast is als palmitoylethanolamide beschikbaar in twee formuleringen: gemicroniseerde granules van 600 mg voor sublinguaal gebruik, en 600 mg en 300 mg tabletten, alle in verpakkingen van 20 stuks.

PEA is in die vormen ook elders in Europa op de markt. In de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw was PEA verkrijgbaar als Impulsin voor griepprofylaxe, onder andere in voormalig Tsjechoslowakije. Die indicatie werd toentertijd gesteund door drie verschillende positieve klinische studies. Maar door gebrek aan precies inzicht in het werkingsmechanisme, men meende toen dat de stof via de lymfocyten werkte, taande de belangstelling voor dit bijzondere lichaamseigen amide. Sinds de jaren negentig van de vorige eeuw herleeft de belangstelling echter en zijn er honderden farmacologische en een aantal klinische studies verschenen. Alles lijkt erop te duiden dat we hier te maken hebben met een veelbelovende pijnstillende en ontstekingsremmende stof, met geen problematische bijwerkingen en geen noemenswaardige interacties (geen beinvloeding van andere geneesmiddelen zoals Baclofen, cortison, etc).

Volgend op de ontdekking van anandamide in 1992 en de cannabisreceptoren nam de belangstelling voor PEA snel toe. Dit molecuul is inmiddels een halve eeuw onderzocht in uiteenlopende diermodellen. De preklinische en klinische studies varieren van griep-profylaxe, via multipele sclerose, ruggenmergstrauma en beroerte tot ontstekingen en neuropathische pijn.

PEA in diermodellen voor ontsteking en pijn

Een halve eeuw geleden werd PEA onderzocht als een booster voor de niet-specifieke afweer door Tjechische onderzoekers. ^[3][4] Dat resulteerde in klinische studies bij kinderen en volwassenen om een indruk te krijgen of PEA griep kon voorkomen, hetgeen inderdaad leek te gebeuren. De stof kwam op de markt als Impulsin.^[5][6][2][9] PEA heeft een aantal duidelijke effecten, zo bleek in dat laatste model. PEA vermindert:

1. de ontstekingsreacties in het ruggenmerg,
2. de neutrofiele celinfiltratie,
3. de productie van nitrotyrosine,
4. de expressie van proinflammatoire cytokines,
5. de kappa-B activiteit,
6. de expressie van stikstofmonoxide synthase, en
7. de apoptosis.

Anandamide en PEA worden beide vanuit een gemeenschappelijk voorlopermolecuul gesynthetiseerd, en werken synergistisch. In diermodellen voor pijn blijkt de pijnstillende werking van deze twee moleculen 100 maal sterker te werken in wederzijdse aanwezigheid. Uit gas-chromatografisch en massa-spectrometrisch onderzoek bleek dat de lokaal geproduceerde concentraties van beide moleculen voldoende is om lokaal de cannabisreceptoren te stimuleren.^[10] PEA blijkt inmiddels in een groot aantal diermodellen voor ontstekingspijn en neuropathische pijn een consistent analgetisch en ontstekingsremmend effect te hebben. ^{[11][12][13][14][15][16][17][18]}

Klinische studies en voorbeelden

Zo veel preklinisch ondersteunende studies voor de werkzaamheid van een dieetmiddel voor medisch gebruik zijn nooit eerder beschikbaar geweest. Het legde de funderingen voor het opzetten en uitvoeren van een aantal klinische studies in chronische pijn-indicaties en bij aandoeningen waarbij chronische ontstekingen een rol spelen.

We bespreken hier achtereenvolgens kort de klinische resultaten van PEA bij hernia- pijn, pijn bij het carpale tunnelsyndroom, pijn bij diabetische neuropathie, pijn bij temperomandibulaire dysfunctie, postherpetische pijn, pijn bij endometriose en bekkenpijn.

De grootste studie met PEA is gedaan bij patienten met ernstige herniapijn. De studie werd in 2010 gepubliceerd in een Spaanstalig medisch tijdschrift. In een dubbelblinde gerandomiseerde studie werden meer dan 600 patienten met een hernia behandeld met of PEA, of placebo. De dosering van PEA was 600 mg twee maal daags, gedurende 3 weken. De studie verliep in 9 ziekenhuizen en universitaire centra in Italie. De patienten behandeld met PEA hadden na 3 weken duidelijk en significant meer pijnverlichting dan patienten op placebo. ^[19]

In een tweede studie werd gekeken naar de effecten van PEA bij 20 patienten met neuropathische pijn door diabetes, de dosering was 600 mg PEA per dag. Naast pijnscores en gemeten neuropathische symptomen  werden de geleidingssnelheden voor en na behandeling vergeleken. Zowel de pijn als de storende neuropathische symptomen verbeterden significant. Tevens bleken de neurofysiologische parameters ook duidelijk verbeterd te zijn, alhoewel niet significant. ^[20]

In een derde vergelijkende studie werd de pijn die optreedt bij het carpale tunnelsyndroom behandeld met PEA en werd er na 4 en 8 weken geevalueerd. Al na 4 weken waren er significante verschillen, die in effect toenamen na 8 weken. De functionaliteit van de hand bij behandeling van PEA verbeterde, terwijl in de controle- groep de handfunctie na 8 weken was verslechterd. Dat gold ook voor neurofysiologische maten, zoals de amplitudo en de snelheid van de actiepotentialen. Alle verschillen waren significant ten voordele van de met PEA behandelde groep. ^[21]

Bij het syndroom van Costen of het temperomandibulair syndroom (TMD) zijn er problemen met het kaakgewricht en/of de spieren die langs het kaakgewricht lopen en er treedt chronische pijn op. In een gerandomiseerde studie werden twee groepen patienten behandeld, die tamelijk veel last hadden van pijn en moeite hadden de mond open te doen. De ene helft werd behandeld met een klassieke pijnstiller, een NSAID, namelijk met ibuprofen 600 mg drie maal daags. De andere helft kreeg een behandeling met in totaal 900 mg palmitoylethanolamide (PEA 300 en 600 mg), een lichaamseigen pijnstillende stof met geen noemenswaardige bijwerkingen of interacties. De resultaten waren indrukwekkend. De behandeling met Normast gaf niet alleen significant minder pijn, al na 2 weken, maar ook de functie van de kaak bij het openen van de mond was beter dan bij de behandeling met ibuprofen. ^[22]

In een open studie kregen 8 patiënten met postherpetische pijn in het gezicht 0,3% PEA creme. De patienten smeerden de creme 2 maal per dag gedurende 2 tot 4 weken op de pijnplekken in het gezicht. Vijf van de 8 patiënten ervoeren een gemiddelde pijnvermindering van 87.8%^[23] Alle patienten (n=4) bij wie de pijn korter duurde dan een maand, meldden een duidelijke pijnvermindering.

Tenslotte blijkt PEA uit enkele gevalsbeschrijvingen ook verlichting te brengen bij endometriosepijn. En dan vooral bij pijn die optreedt tijdens het vrijen. Vier patienten met endometriosepijn vonden baat bij de behandeling met PEA.^[24] De behandeling van de endometriosepijn was gedurende 90 dagen een combinatiepreparaat van PEA 400 mg met polydatin 40 mg, 2 maal per dag. Verschillende soorten pijnen werden geevalueerd: bekkenpijn, pijn bij het vrijen, pijn bij de ontlasting, pijn bij het plassen en pijn bij de menstruatie. Na een maand trad er al pijnverlichting op. Ook hoefden de vrouwen minder pijnstillers te slikken. Verder bleek op de echo dat de endometrioseplekken in grootte afgenomen waren.

Tenslotte bleek PEA in een gevalsbeschrijving bij een 40-jarige man met moeilijk te behandelen chronische neuropathische bekkenpijn deze pijn ook duidelijk te verminderen. ^[25]

Samenvatting en beoordeling

In Nederland zijn inmiddels meer dan 200 patiënten met palmitoylethanolamide behandeld, meestal samen met andere pijnstillers zoals pregabaline, met als gevolg veel tevreden patiënten. Sinds 2012 is een heel zuivere vorm, die in Nederland is geproduceerd verkrijgbaar, het supplement PeaPure.

Omdat de stof inmiddels bij vele duizenden patiënten onderzocht is en aan meer dan miljoen patiënten voorgeschreven, lijkt palmitoylethanolamide een nieuwe mogelijkheid te bieden aan patiënten met MS die last hebben van moeilijk te behandelen pijnen en spasmen.

Palmitoylethanolamide is onderzocht  bij veel pijnsyndromen en blijkt effectief te zijn. Verder kan het gemakkelijk gecombineerd worden met andere middelen en zijn de bijwerkingen onproblematisch. Daarom een groen licht voor deze lichaamseigen pijnstillende stof. Omdat de stof niet ontwikkeld is door ‘big pharma’ zijn de studies meestal alleen in Italiaanse of Spaanse tijdschriften of als abstracts in Engelse tijdschriften vermeld. De ervaringen met de stof bij uiteenlopende neuropathische pijnsyndromen bij Nederlandse patienten zijn vastgelegd op vele videointerviews in Youtube.

Appendix: zenuwregeneratie en palmitoylethanolamide

Diermodellen kunnen ons helpen te begrijpen wat de waarde van bepaalde stoffen zou kunnen zijn. In een serie diermodellen lijkt steeds weer de informatie naar boven te komen dat palmitoylethanolamide niet alleen pijnstillend en ontstekingsremmend  is, maar ook dat het het zenuw herstel kan bevorderen. Dat is voor MS en dwarslesie patienten een ongelofelijk  belangrijk.

In een model voor dwarslesies, dus kappot ruggenmerg, werd gekeken in hoeverre palmitoylethanolamide zenuwcellen kon beschermen:

 The aim of the present study was to carefully investigate molecular pathways and subtypes of glial cells involved in the protective effect of PEA on inflammatory reaction associated with an experimental model of SCI.

Daarvoor werd het ruggenmerg bij een muis kapot gemaakt op borsthoogte. Na de beschadiging werd palmitoylethanolamide gegeven. In het beschadigde ruggenmerg bleek de stof de zenuwen te beschermen, door ontstekingsprocessen (via o.a. de mestcel) te remmen. Ook hielp palmitoylethanolamide de natuurlijke herstelmoleculen hun werk beter te doen:

Repeated PEA administration (10mg/kg i.p., 6 and 12h after SCI) significantly reduced the degree of the severity of spinal cord trauma through the reduction of mast cell infiltration and activation. Moreover, PEA treatment significantly reduced the activation of microglia and astrocytes expressing cannabinoid CB(2) receptor after SCI. Importantly, the protective effect of PEA involved changes in the expression of neurotrophic factors, and in spinal cord dopaminergic function.

De conclusie was:

Our results enhance our understanding about mechanisms related to the anti-inflammatory property of the PEA suggesting that this N-acylethanolamine may represent a crucial therapeutic intervention both diminishing the immune/inflammatory response and promoting the initiation of neurotrophic substance after spinal cord injury.  ^[26]

Ook ander onderzoek laat zien dat palmitoylethanolamide en stoffen die daarmee verwant zijn zenuwcellen kunnen beschermen. ^{[27] [28][29][30]}

Referenties

En je kan er niets aan doen…zeggen de academische dokters…Allereerst hier een sectie waar we uitleggen hoe de zenuwen te beschermen bij CIAP, volg deze link.

Chronische idiopathische axonale polyneuropathie (CIAP) is een bijzondere vorm van polyneuropathie die voornamelijk na het 45e levensjaar optreedt. De oorzaak kennen we niet. Mannen hebben er vaker last van dan vrouwen.

In Nederland zijn er vermoedelijk iets meer dan 10.000 mensen met deze aandoeningen. De eerste klachten uiten zich door een gestoord voelen, ze zijn sensibel en meestal klagen patienten over tintelingen, prikkelingen of een doof gevoel in de voeten. De aandoening komt relatief weinig voor. Zeggen ze… Wij zien echter heel veel CIAP patienten. In de VS menen ze dat CIAP veel meer voorkomt, bij 5-8 miljoen Amerikanen.

De aandoening leidt gelukkig niet tot een rolstoel. Ten minste vrijwel nooit. Omdat we de oorzaak niet kennen, is een oorzakelijke behandeling niet mogelijk. Maar wel is er duidelijk verbetering  te brengen in een aantal symptomen! Vooral de brandende pijn, en daarom komen veel patienten ook naar ons toe. De kern van onze behandelingen is een protocol waarbij o.a. gebruik gemaakt wordt van pijnstillende creme’s  en een natuurlijke lichaamseigen pijnstiller zonder bijwerkingen. En de nieuwste farmacologische gegevens wijzen zelfs op de mogelijkheid van zenuwbescherming en zenuwherstel door dit supplement.

Chronische idiopathische axonale polyneuropathie (CIAP)

Chronische idiopathische axonale polyneuropathie (CIAP) is een bijzondere vorm van polyneuropathie die voornamelijk na het 45e levensjaar optreedt. Mannen hebben er vaker last van dan vrouwen. In Nederland zijn er vermoedelijk iets meer dan 10.000 mensen met deze aandoeningen. In de VS denken ze dat het nog veel meer voorkomt, er zouden daar 8 miljoen patienten zijn met CIAP!

De eerste klachten uiten zich door een gestoord voelen, ze zijn sensibel en meestal klagen patienten over tintelingen, prikkelingen of een doof gevoel in de voeten. De aandoening komt relatief weinig voor. De aandoening leidt gelukkig niet tot een rolstoel. Omdat we de oorzaak niet kennen, is een oorzakelijke behandeling niet mogelijk. Maar wel is er duidelijk verbetering te brengen in een aantal symptomen!

CIAP en de afwijkingen 

Na verloop van tijd ontstaan er soms ook verlammingen, zoals van de spieren die de voet heffen. De benen zijn vaker aangedaan dan de armen en 50% van de patiënten krijgen geen klachten in de handen of armen.

De patiënten hebben dan vaak behoorlijk veel last, en zijn vaak matig gehandicapt, terwijl de aandoening langzaam in ernst toeneemt. In de rolstoel komen de meeste patienten echter niet! Bij veel patienten komt wel pijn voor, dat hoeft niet altijd neuropathische pijn te zijn. Verder zijn veel patienten erg moe en hebben last bij lopen.

Het aanvullend onderzoek via het EMG levert weinig specifieke bevindingen. De hoeveelheid electriciteit die door een beenzenuw gaat, de zogenaamde amplitude van de nervus suralis, is verlaagd en soms is de zogenaamde actiepotentiaal niet meer opwekbaar. Ook kunnen er stoornissen gevonden worden bij het doormeten van een beenspier, bijvoorbeeld van de zogenaamde musculus tibialis anterior. Een nieuwe biomarker voor CIAP is in ontwikkeling, het glial fibrillary acidic protein (GFAP). Die marker is echter nog niet commercieel beschikbaar en de graad van nauwkeurigheid ervan, de sensitiviteit en specificiteit bij CIAP is vooralsnog onduidelijk.

Soms blijkt na enige tijd dat de patient geen CIAP heeft, maar een ander soort polyneuropathie. Volgens onderzoek van Vermeulen is dat in ongeveer de helft van alle gevallen. Enkele van die patienten zouden een soort prediabetes kunnen hebben.

Recent bleek dat zowel CIAP patienten als patienten met diabetische polyneuropathie ook afwijkingen hebben aan de zogenaamde dunnevezels. Dat kan dan weer samenhangen met ernstige brandende pijnen. Bij een deel van de patienten is er een mutatie in een gen dat zorgt voor een natriumkanaal op de zenuwmembraan. Ook lijken stoornissen in het metabolisme een rol mee te spelen. [r=23204246]

Hevige Pijn en Brandende voeten bij CIAP, en eigenlijk (toch) in een rolstoel

De volgende patient vertelt over haar ervaringen met pijn door CIAP, ze stierf bijna van de pijn, kon er niet door lopen, kon bijna niet zitten. Het academisch ziekenhuis was uitgepraat, ze moest er mee leren leven… Nou zien wij het echt niet:

Behandelingensprotocol van het instituut voor neuropathische pijn (INP)

Behandeling bij het instituut bestaat o.a. uit medicatie, bijzondere lichaams eigen stoffen, door ons ontwikkelde pijnstillende cremes, voedingsvoorschriften, instructies voor de fysiotherapeut, en wat er maar nodig is. Op deze link vertellen een aantal patienten daarover.

Van het merendeel behandelingen is het nut bij diabetische neuropathie duidelijk aangetoond. Helaas zijn er geen klinische studies naar de effecten van deze behandelingen bij CIAP. We extrapoleren onze ervaringen dan ook vanuit de behandelprotocollen die we voor diabetische neuropathie hebben ontwikkeld naar de CIAP. Onze patienten vertellen u wat dat voor hen betekend heeft.

Er zijn te weinig CIAP patienten om grootschalig onderzoek te doen. In het INP zijn CIAP patienten behandeld, die duidelijk effecten merken, maar ook patienten die vrij weinig merken. Om uit te vinden of een patient goed reageert, zijn er tenminste 10 behandelingen nodig in een periode van minstens 3 maanden.

Maar de brandende pijn, daar kunnen we meestal wel een heel stuk verlichting in brengen!

Een van de combinaties van middelen waar we vaak resultaat mee hebben is ketamine of baclofen creme, of amitriptyline creme, samen met het lichaamseigen supplement palmitoylethanolamide (PeaPure). Dat neemt in het algemeen de pijn voor een groot deel weg, zonder bijwerkingen.

Proefschrift over CIAP uit Utrecht

In een proefschrift (2007) van de Universiteit van Utrecht, uit de groep van Dr. Nicolette Notermans, staat over CIAP het volgende:

Ondanks uitgebreid aanvullend onderzoek kan bij een deel (tot ongeveer 30%) van de patiënten geen oorzaak voor de axonale polyneuropathie worden gevonden. De debuutleeftijd van deze axonale polyneuropathie zonder onderliggende oorzaak, ook wel chronische idiopathische axonale polyneuropathie genoemd, ligt rond het 60e levensjaar.

Het beloop is betrekkelijk mild, waarbij het vermogen om te lopen behouden blijft. Naar verwachting zal door de toenemende vergrijzing het aantal patiënten met chronische idiopathische axonale polyneuropathie toenemen. Derhalve is het belangrijk om de prognose op lange termijn te kennen, waarbij rekening wordt gehouden met de effecten van normale veroudering.

In een vergelijkend onderzoek tussen 127 patiënten met chronische idiopathische axonale polyneuropathie en 108 gezonde personen (hoofdstuk 4) werd de invloed van normale verouderingseffecten en de ziekteduur op de prognose van chronische idiopathische axonale polyneuropathie bestudeerd. De studie toont enerzijds aan dat veroudering noch ziekteduur in belangrijke mate het beloop en de prognose van chronische idiopathische axonale polyneuropathie beinvloeden.

Chronische idiopathische axonale polyneuropathie heeft echter een negatieve invloed op het dagelijks functioneren van patienten met een debuut van de aandoening voor de leeftijd van 65 jaar die nog actief zijn in het arbeidsproces.

Een klein aantal patiënten met een idiopathische axonale polyneuropathie heeft een tamelijk snel begin en progressief beloop van de verschijnselen. Pijn, asymmetrische symptomen of betrokkenheid van de bovenbenen of bovenarmen zijn niet ongebruikelijk, en kunnen leiden tot aanzienlijke beperkingen of verlies van het vermogen om te lopen.

Bij sommige patiënten met een dergelijke ‘progressieve idiopathische axonale (poly)neuropathie’ kan behandeling met medicijnen die de functie van het afweersysteem beïnvloeden (‘immuunsuppressiva’) effectief zijn, zelfs indien er geen ontsteking of vasculitis (dit is een specifieke bloedvaatwandontsteking) aanwezig is in een zenuwbiopt. Het lijkt dus aannemelijk dat progressieve idiopathische axonale neuropathie een immunologische origine heeft.

Uit: Diagnostic efficiency and treatment strategy in chronic axonal polyneuropathyDiagnostic efficiency and treatment strategy in chronic axonal polyneuropathy / Alexander Frederik Jacobus Eduardus Vrancken , 2007 – Doctoral thesis Utrecht University

Referenties

• Diagnostic efficiency and treatment strategy in chronic axonal polyneuropathyDiagnostic efficiency and treatment strategy in chronic axonal polyneuropathy / Alexander Frederik Jacobus Eduardus Vrancken , 2007 – Doctoral thesis Utrecht University
• Martijn CN et al. Epidemiology of peripheral neuropathy. J Neurol Neurosurg Psychiatry 1997;62:310-8.2.
• Beghi E et al. Chronic symmetrical polyneuropathy in the eldery, a field screening investigation in 2 Italian regions. Prevalence and general characteristics of the sample. Neurology 1995;45:1832-6.3.
• Mc Leod JG et al. Chronic polyneuropathy of undetermined cause. J Neurol Neurosurg Psychiatry 1984;47:530-5.4.
• Grahmann F et al. Cryptogenic polyneuropathies: an out-patient follow-up study. Acta Neurol Scand1991;84:2215.5.
• Notermans NC et al. Chronic idiopathic polyneuropathy presenting in middle or old age: a clinical andelectrophysiological study of 75 patients [see comments]. J Neurol Neurosurg Psychiatry 1993;56(10):10661071.6.
• Notermans NC et al. Chronic idiopathic axonal polyneuropathy: a five year follow up. J Neurol NeurosurgPsychiatry 1994; 57(12):1525-1527.7.
• DycK PJ et al. Intensive evaluation of referred unclassified neuropathies yields improved diagnosis. AnnNeurol 1981;10:222-6.8.
• Harding AE et al. The clinical features of hereditary motor and sensory neuropathy types 1 and 2. Brain1980;43:259-80.8.
• Teunissen LL et al. Differences between hereditary motor and sensory neuropathy type 2 and chronicIdiopathic axonal neuropathy. A clinical and electrophysiological study. Brain 1997; 120(Pt 6):955-962.9.
• van Dijk GW et al. Sjogren’s syndrome in patients with chronic idiopathic axonal polyneuropathy. J Neurol Neurosurg Psychiatry 1997; 63(3):376-378.

Fibromyalgie behandelen kan, als je de moderne inzichten vanuit de neurobiologie en de beweginswetenschappen naast elkaar inzet. De behandeling die we ontwikkelden heeft als kenmerk effectiviteit bij afwezigheid van storende bijwerkingen.  Lees meer daarover op: https://sites.google.com/site/fibromyalg/home

De gewrichten veranderen zichtbaar van vorm bij artrose. De stand tussen de botten wordt minder optimaal en er ontstaan bobbels en knobbels. Daarbij hoort helaas ook chronische pijn. Van roodheid van de gewrichten is eigenlijk geen sprake bij artrose. Dat is meer een kenmerk van gewrichtsontstekingen, ofwel artritis.

Oorzaak van artrose

De eigenlijke oorzaak van artrose is (nog) niet bekend. Wel weten we wat er gebeurt met de gewrichten. Bij het verslechteren van de kwaliteit van het kraakbeen komen namelijk de uiteinden van de botten direct op elkaar te liggen. Hierdoor ontstaan er ook afwijkingen in het onderliggende bot. Gevolg is dat de kwaliteit van dat bot eveneens achteruit gaat. In een poging van het lichaam om het bewegen desondanks optimaal te laten verlopen, wordt het oppervlak dat het gewicht draagt vergroot. Dit gebeurt om de druk op het gewricht te verminderen.

In dat proces ontstaan er uitsteeksels op het bot, die osteofyten genoemd worden. De gewrichten worden dikker en krijgen een vreemde vorm en er vormen zich zichtbare knobbels. Die knobbels zorgen ervoor dat bewegen pijnlijk is. Bovendien schuren bij het bewegen de botten tegen elkaar, waardoor het oppervlak nog ruwer wordt. Er kunnen dan zelfs stukjes bot afbreken (‘gewrichtsmuizen’), en die veroorzaken nog meer pijn. Om de pijn te minimaliseren is de natuurlijk reactie van het lichaam om bewegingen dan ook zoveel mogelijk te beperken. Daarentegen leidt minder bewegen weer tot stijfheid, slappe spieren en een slechte conditie.
Artrose kan zich in allerlei gewrichten voordoen; van de kaakgewrichten (in dat geval spreken we van het syndroom van Costen) tot en met de gewrichten van de wervels, handen, knieën en heupen.

Diagnose van artrose

De diagnose artrose wordt gesteld op basis van de kenmerkende knobbels die door de huid heen te zien zijn, alsmede op basis van röntgenfoto’s van de gewrichten. Bij veel mensen boven de veertig jaar zijn op de röntgenfoto’s al tekenen van artrose zichtbaar, met name in de wervels en de grote dragende gewrichten, zoals heupen en knieën.
Gek genoeg hebben veel mensen die wel die afwijkingen hebben toch geen klachten, bewegingsproblemen of pijn.

Röntgenfoto’s vormen de meest betrouwbare bronnen voor het stellen van een diagnose bij artrose. Ze geven namelijk inzicht in de structuur van de botten. Het is dan ook zinloos om in het geval van artrose MRI’s of CT-scans te maken.

Behandeling van artrose met pijn

Artrose is één van de bekendste veroorzakers van chronische pijn. De beste behandeling bij gewrichtspijn door artrose is om ondanks de pijn toch zoveel mogelijk in beweging te blijven. Ook al voelt dat misschien tegennatuurlijk, op die manier blijven de gewrichten toch het soepelst. Het is ook van belang om op je gewicht te letten, aangezien overgewicht tot extra belasting van de gewrichten leidt en dus nog meer pijn kan veroorzaken.

Helaas is artrose niet te genezen, maar de pijn is gelukkig wel behandelbaar. Aspirineachtige stoffen kunnen verlichting bieden. Er wordt ook wel glucosamine gegeven, maar het is niet bewezen dat die stof daadwerkelijk het gewenste effect heeft. De natuurlijke pijnstiller PeaPure® blijkt in veel gevallen wel goed te helpen tegen gewrichtspijn.

Een patient had al jaren CIAP, gediagnisticeerd via het EMG bij de neuroloog. Hij had in toenemende mate last van onzekerheid op de benen, een klomp gevoel, zijn voeten waren ijsklompen zonder tast gevoel, en een dove sok tot vlak onder de knie. 

Dat zijn typische symptomen van CIAP; soms komt er nog pijn bij. De patient kwam op de polikliniek met pijn en de normale pijnstillers maakte hem suf en slaperig, terwijl de pijn niet minder werd.

Hij werd behandeld volgens protocol met het supplement PeaPure, 400 mg drie maal daags. Ook behandelde we met vitamine D3. In zijn bloed bleek dat, zoals bij vrijwel alle CIAP patienten veel te laag te zijn, onder de 30. We gaven 2000 IE vitamine D3 na de maaltijd.

Na 4 weken was de pijn aanmerkelijk afgenomen.

Na 2 maanden was de pijn verdwenen.

Na 4 maanden meldde de patient dat de klompen ijs verdwenen waren , en hij alleen nog een sensatie had alsof hij op vilt liep.

Ook meldde hij dat het dove sok gevoel afgezakt was van knie naar enkel.

Het IKZ  geeft aan dat patiënten met dikkedarmkanker kunnen 2 tot 11 jaar na de diagnose nog steeds veel last hebben van neuropathie klachten als gevolg van de behandeling met chemotherapie. Dat is ook wat we in ook van veel patienten horen.

Patienten die onze artsen zien met deze klachten worden behandeld met het lichaamseigen supplement PEA (PeaPure, Normast), en daar hebben veel patienten baat bij.

Het IKZ legt verder uit:

Patiënten met neuropathie klachten hebben een lagere kwaliteit van leven vergeleken met mensen zonder deze klachten. Tot die conclusie komen dr. Floortje Mols (Tilburg University en Integraal Kankercentrum Zuid) en collega’s in een recent verschenen artikel in het Journal of Clinical Oncology.

Patiënten die deelnamen aan het onderzoek rapporteerden de ‘afgelopen week’ het meeste last te hebben gehad van de volgende neuropathie gerelateerde klachten: erectiestoornissen (42 procent), gehoorproblemen (11 procent), problemen met het openen van een pot of fles door krachteloosheid in de handen (11 procent), tintelende tenen of voeten (10 procent) en problemen met traplopen of opstaan uit een stoel door zwakte in de benen (9 procent).

Slechtere kwaliteit van leven

Verder hadden patiënten die behandeld waren met het middel oxaliplatin vaker last van tintelende (29 vs. 8 procent), gevoelloze (17 vs. 5 procent), en stekende of brandende pijn (13 vs. 6 procent) in de tenen en voeten vergeleken met patiënten die nooit chemotherapie hadden gehad. Ze hadden ook vaker tintelende tenen en voeten (29 vs. 14 procent) in vergelijking met patiënten die behandeld waren met een andere vorm van chemotherapie dan met het middel oxaliplatin.

Patiënten die veel neuropathie klachten rapporteerden, hadden een beduidend slechtere kwaliteit van leven dan mensen die minder of geen neuropathie klachten hadden. Omdat deze klachten moeilijk te behandelen zijn, zou toekomstig onderzoek zich moeten richten op het voorkomen en behandelen van deze klachten.

Opzet studie

Mols en collega´s onderzocht de neuropathieklachten en de kwaliteit van leven bij patiënten met dikkedarmkanker die tussen 2000 en 2009 de diagnose dikkedarmkanker kregen. Allen kregen een vragenlijst toegestuurd. Van de benaderde groep (ex-)patiënten (die tussen de 2 en 11 jaar geleden de diagnose dikkedarmkanker kregen), vulden in totaal 1.648 mensen (83 procent) de vragenlijst in. Deze studie maakt deel uit van een grote studie naar kwaliteit van leven en behandelingsgerelateerde klachten bij patiënten met dikkedarmkanker.

Publicatie

Naast de publicatie in het toonaangevende Journal of Clinical Oncology zijn de resultaten van deze studie ook gepresenteerd in februari 2013 tijdens het congres van de American PsychoOncology Society (APOS) in Huntington Beach (Californië). Verder verzorgt Floortje Mols in juni 2013 een presentatie tijdens het International Symposium on Supportive Care In Cancer (MASCC) in Berlijn.

• Floortje Mols, Tonneke Beijers, Valery Lemmens, Corina van den Hurk, Gerard Vreugdenhil, Lonneke van de Poll-Franse. Journal of Clinical Oncology, 2013:‘Chemotherapy-induced neuropathy and its association with quality of life among 2-11 year colorectal cancer survivors; results from the population-based PROFILES registry‘.

Een 63 jarige sportieve man wordt door de fysiotherapeut al maanden behandeld voor een niet goed functionerende linker schouder. De bewegingen verlopen niet soepel en zijn pijnlijk en de beweeglijkheid van de schouder is beperkt. Arts en fysiotherapeut hebben de diagnose chronische bursitis gesteld. De pijn is rond 7 over 10 maximaal.

Na enkele maanden tobben schrijft een natuurarts PeaPure voor, drie maal daags 400 mg. Binnen 2 weken daalt de pijn met meer dan 50%, en na nog 2 weken is de pijn weg. De schouder is weer goed functioneel en de man kan weer alles ermee. Na 2 weken stopt hij met PeaPure omdat hij dacht dat het zo goed was. Binnen 4 dagen zijn de klachten weer terug. Hij start opnieuw, en neemt een dubbele dosis, 3 maal daags 2 capsules. Binnen enkele dagen is de pijn weg. Inmiddels is de pijn 5 weken achter een weg. We adviseren om chronische bursitis ten minste 3 maanden te behandelen met PEA, zodat de ontsteking helemaal kan verdwijnen. Bij te kort behandelen blijken de klachten terug te komen.

Het stoppen is het best als het geleidelijk plaatsvindt. Elke week een capsule minder totdat er geen PeaPure meer gebruikt wordt.

WAT IS EEN BURSA ?

Een bursa is een met vocht gevuld zakje dat als een soort kussentje functioneert en de wrijving voor het lichaam op bepaalde gevoelige plaatsen gaat verminderen zodat er minder frictie ontstaat.

De grootste bursa’s liggen op of rond de pezen van de grote gewrichten zoals de elleboog,de heup en de knie.

Wanneer deze bursa ontstoken raakt dan spreken we van een “bursitis”.

De bursitis is meestal een tijdelijke aandoening,het kan wat pijn geven en wat vermindering van de beweging maar geeft bij een adequate behandeling weinig grote moeilijkheden. De bustitis kan echter chronisch worden, en veroorzaakt dan langdurige klachten.

WAT VEROORZAAKT EEN BURSITIS ?

De meest frequente oorzaak van een bursitis zijn een overbelasting en een kwetsuur,in het geval er echter ook een bijkomende infectie optreedt is er ook een associatie mogelijk met diabetes (suikerziekte), arthrose, en schildlierafwijkingen.

WAT ZIJN DE SYMPTOMEN VAN BURSITIS ?

Alhoewel voor iedereen verschillend zijn de volgende symptomen het meest frekwent bij een bursitis :

•Bursitis kan pijn veroorzaken,een locale zwelling en een verminderde beweeglijkheid.Indien het een opervlakkige slijmbeurs betreft kan er oo een roodheid gezien worden.

•Een chronische bursitis kan herhaalde aanvallen van pijn,zwelling en locale overgevoeligheid uitlokken,op langere termijn kan dit een aantasting van de spieren geven met een verminderde functie en beweeglijkheid als gevolg.

•De symptomen va een bursitis kunnen echter ook lijken op symptomen van andere aandoeningen,contacteer dan ook altijd een arts. 

Gedeeltelijk op basis van het hoofdstuk Bursitis.

Kanker kan veel pijn geven. Behandeling ervan met opiaten en andere pijnstillers is vaak nodig. En behandeling is niet makkelijk. Bijwerkingen maken het leven vaak ook nog eens extra lastig.

Nu is er een natuurlijke pijnstiller beschikbaar, zonder problematische bijwerkingen, waarmee we de pijnstillende stof die in ons eigen lijf voorkomt, en die bij kanker veel minder aanwezig is, aan kunnen vullen. Een pijnstillende stof met ontstekingsremmende werking en met vermoedelijk ook nog met een remmende werking op de groei van kankercellen.

Het is de lichaamseigen stof palmitoylethanolamide, ook wel PEA genoemd. Deze stof is in Nederland beschikbaar als supplement onder de naam PeaPure.

In 2012 is door onderzoek door wetenschappers van de universiteit van Minnesota, in de VS, aangetoond dat bij kanker de pijnstillende stof PEA minder voorkomt, en meer afgebroken wordt. Een deel van de kankerpijn is daardoor vermoedelijk verklaarbaar.

Door het toevoegen van PEA in dat kanker model, nam de chronische pijn meetbaar en significant af.

Nou is de conclusie van de auteurs wat lastig te lezen, maar we beginnen er toch eerst mee; eerst wat wetenschap:

Kankerpijn, waarom behandelen met de natuurlijke pijnstiller PEA?

Dit waren de resultaten waar we het over hadden:

Medium conditioned by fibrosarcoma cells decreased the levels of PEA and AEA in DRG neurons.

The present data in conjunction with an earlier report (Khasabova et al., 2008) support the conclusion that consequences of these changes are decreased activation of PPAR-alpha by PEA and EAE.

Downstream effects of these receptors converge on decreasing the depolarization- evoked increase in Calcium ions.

Thus, when levels of AEA and PEA decrease in DRG neurons, the amplitude of a depolarization-evoked Calcium transient increases, resulting in an increase in the activity of intracellular pathways to enhance nociception.

Regardless of whether CB1R and PPAR-alpha are on the same neurons or different populations of neurons, the antihyperalgesic efficacy of FAAH in- hibitors, which increase the level of AEA, is likely to be enhanced by NAAA inhibitors, which increase the level of PEA, in the management of cancer pain. ^[1]

Hun eind conclusie was:

…agents that increase the activity of PPAR-alpha may provide a therapeutic strategy to reduce tumor-evoked pain

En PEA is precies zo een PPAR alfa stof. PPAR alfa is een enorm belangrijke receptor in de celkern die pijn en ontstekingen reguleert. Met PEA kunnen we die receptor positief beinvloeden, waardoor pijn en ontsteking minder wordt.

Kort en goed daar staat in dat stuk dat in celen die in contact komen met kanker, de lichaamseigen pijnstiller PEA afneeemt in concentratie, en als je die concentratie PEA weer doet toenemen, de pijn afneemt. Dat kan dus zeer zinvol zijn bij de behandeling van kankerpijnen.

Nu is dat ook onze ervaring, maar we moeten wel inzien dat PEA geen opiaat is, en niet als een hamer werkt. Het moduleert langzaam in het lichaam. Je moet dus geen directe en heftige pijnstilling verwachten zoals bij een fentany pleister of bij oxycodon. het gaat eerder langzaam en geleidelijk. Volgens een natuurlijk proces.

Het is ook duidelijk uit veel klnische onderzoek dat PEA geen bijwerkingen van betekenis heeft, en dat PEA de pijnstillende werking van opiaten kan versterken, zodat met minder opiaten gewerkt kan worden. Dat pijnstillende effect en dat opiaat sparende effect is gebleken uit een aantal klinische studies bij patienten.

PEA lijkt zinvol te zijn om naast opiaten in te zetten bij de behandeling van kanker pijn, omdat het hoogst waarschijnlijk de hoeveelheid benodigde opiaten vermindert, en de pijn verder doet afnemen. PEA kan verder goed gecombineerd worden met alle andere pijnstillers.

Uit een onderzoek dat door professor Cruccu gedaan is in 2011, blijkt PEA bovendien bij chemokuren de zenuwcellen te beschermen en de pijn die door de chemokuur ontstaat ook te verminderen. ^[2] De titel van die studie spreekt voor zich:

Palmitoylethanolamide restores myelinated-fibre function in patients with chemotherapy-induced painful neuropathy. 

Tenslotte zijn er aanwijzingen dat PEA ook de kanker celgroei kan remmen; uit verschillende experimentele studies blijkt dat. ^{[3] [4] [5]}

Omdat;

1. PEA dus de lichaamscellen beschermt bij chemokuren en

2. de zenuwpijnen vermindert en voorkomt, omdat

3. PEA vermindert voorkomt bij kanker en bij toediening en aanvulling pijn vermindert, en

4. omdat het tumorgroei kan verminderen

lijkt het supplement PEA een zinvolle bijdrage te kunnen leveren bij patienten met kanker en pijn.

Er zijn alleen geen grote klinische studies gedaan met deze natuurlijke stof bij kanker, en gezien het een supplement is, en er geen grote farmaceutische industrie achter zit, verwacnten we ook niet dat dat gaat gebeuren.

PEA bij kanker pijn: doseringsaanbeveling

Er zijn dus diverse redenen om aan het supplement PEA te denken bij kankerpijnen.

Neem de eerste 3-4 weken 1200 mg PeaPure per dag, bv als drie maal daags een 400 mg PeaPure capsule. Pijnvermindering merk je meestal binnen enkele dagen tot weken. Mocht dat na 3-4 weken niet het geval zijn, verdubbel dan de dosis. Meestal neemt de pijn daarna duidelijk af. Als na 2 maanden de pijn niet afgenomen is, dan ben je helaas een zogenaamde non-responder voor PeaPure.

Gelukkig is gebleken dat meer dan 50% van pijnpatienten positief op PEA reageren. Dat wordt in de geneeskunde uitgedrukt met het begrip Numbers Needed to Treat. De Number Needed to Treat voor PEA bij een hernia is 1.5; dat wil zeggen als je 3 patienten die herniapijn hebben met PEA behandeld, hebben er 2 baat bij de behandeling met PeaPure en 1 niet. Behoor je (helaas) tot die ene patient, dan is het niet zinvol om na 2 maanden nog PEA te blijven nemen. Dat getal was gebaseerd op een studie met meer dan 600 patienten die zenuwpijn hadden door een ingeklemde zenuw. Bij kanker worden zenuwen ook van ingeklemt. Maar de NNT is niet onderzocht bij een pure kanker populatie.

Licht altijd de oncoloog, internist of behandelend arts in als PEA genomen gaat worden. Het is voor de arts belangrijk te weten dat er geen negatieve interacties bekend zijn van PEA, noch problematische bijwerkingen.

Wat verdere informatie over kanker pijn

Oorzaken van pijn bij kanker

De pijn kan veroorzaakt worden door:

* directe doorgroei van de tumor in huid, zenuwen of spieren, of doorgroei in botten en botvliezen

* indirecte gevolgen van de ziekte; bijvoorbeeld botbreuken, zweren, infecties, verstopping van holle organen (dan ontstaat de koliekpijn), verstopping van bloedvaten en verhoogde hersendruk

* de behandeling van kanker; bijvoorbeeld littekenpijn, fantoompijn (pijn t.g.v. een amputatie), verbindweefseling door bestraling en zenuwgeleidingsstoornissen door chemotherapie; de laatste vorm van pijn wordt veel gezien. Het is belangrijk om tijdens de chemokuur meteen PeaPure te gaan slikken om de zenuwen zo veel mogelijk te beschermen.

Referenties

[1]: Khasabova IA, Xiong Y, Coicou LG, Piomelli D, Seybold V. | Peroxisome Proliferator-Activated Receptor α Mediates Acute Effects of Palmitoylethanolamide on Sensory Neurons. | J Neurosci. | 2012 Sep 12;32(37):12735-43.
[2]: Truini A, Biasiotta A, Di Stefano G, Cesa SL, Leone C, Cartoni C, Federico V, Petrucci MT, Cruccu G. | Palmitoylethanolamide Restores Myelinated-Fibre Function in Patients with Chemotherapy-Induced Painful Neuropathy. | CNS Neurol Disord Drug Targets. | 2012 Jan 10. [Epub ahead of print]
[3]: Hamtiaux L, Masquelier J, Muccioli GG, Bouzin C, Feron O, Gallez B, Lambert DM. | The association of N-palmitoylethanolamine with the FAAH inhibitor URB597 impairs melanoma growth through a supra-additive action. | BMC Cancer. | 2012 Mar 19;12:92.
[4]: Hamtiaux L, Hansoulle L, Dauguet N, Muccioli GG, Gallez B, Lambert DM. | Increasing antiproliferative properties of endocannabinoids in N1E-115 neuroblastoma cells through inhibition of their metabolism. | PLoS One. | 2011;6(10):e26823. Epub 2011 Oct 27.
[5]: De Petrocellis L, Bisogno T, Ligresti A, Bifulco M, Melck D, Di Marzo V. | Effect on cancer cell proliferation of palmitoylethanolamide, a fatty acid amide interacting with both the cannabinoid and vanilloid signalling systems. | Fundam Clin Pharmacol. | 2002 Aug;16(4):297-302.

Ontsteking bij jicht teen, behandeling met Peaure

Een van onze patienten liet ons het volgende weten: “Ik kreeg afgelopen maand ineens steeds meer pijn aan mijn rechter grote teen, de teen werd rood en zeer pijnlijk, en zwol op. Ik kon steeds slechter lopen.”

Dat is een jichtaanval: Jicht geeft pijn in een gewricht, meestal aan de basis van de grote teen, soms in de middenvoet, enkel, knie of pols. Wanneer de ontsteking opkomt, wordt het gewricht dik, rood en warm. Dit noemen we een jichtaanval.

“De huisarts schreef me diclofenac voor maar de teen bleef dik en pijnlijk. Toen kreeg ik colchicine, een giftige stof uit een bepaalde plant. Daar werd ik misselijk van en ik moest ermee stoppen. Beide stoffen hielpen dus niet of van de wal in de sloot.”

Commentaar:

• Bij een aanval van jicht helpen NSAID’s zoals diclofenac,naproxen of ibuprofen. Deze middelen kunnen de pijn binnen een of twee dagen verminderen. NSAID’s kunnen maagklachten geven en de werking van sommige andere medicijnen beïnvloeden. Mensen met hart-, vaat- en nierproblemen en mensen boven de 70 jaar moeten extra voorzichtig zijn met het gebruik van NSAID’s.
• Als NSAID’s niet binnen drie tot vijf dagen helpen, kan eventueel colchicine de pijn verminderen en de ontsteking remmen. U krijgt dan 2 tot 3 keer per dag een tablet colchicine tot de pijn verdwenen is. Stop met het middel als de klachten na 3 dagen nog niet verminderd zijn. Stop direct met colchicine als u klachten krijgt zoals een branderig gevoel in de keel, misselijkheid, buikkrampen of diarree. Dat zijn tekenen dat uw lichaam colchicine niet verdraagt.

Daarna kwam een kennis langs, ik kon inmiddels alleen nog maar strompelen en lag vrijwel de hele dag op bed. Hij raadde me aan PeaPure te nemen. Ik heb dat besteld, het was gelukkig meteen de volgende dag in huis, en binnen 2 dagen was de pijn weg en de roodheid en de gezwollenheid was een stuk minder. Nu na een week kan ik weer lopen zonder pijn. Jammer dat mijn huisarts dat middel niet kende. En geen bijwerkingen gemerkt.

Lees hier de essentials rond PeaPure

Depressie is niet alleen een verstoring van de neurotransmitters, een verstoring die je met antidepressiva zoals Prozac kan rechtzetten. Depressie is ook een ontsteking in het hersenweefsel, heel mild weliswaar, maar toch. Hier een artikel over depressie als neuroinflammatie en de rol van PEA erbij. 

CIAP. Niemand weet eigenlijk wat dat is. Het is een zogenaamde armoede diagnose. CIAP betekent niets meer of minder dan dat er een stoornis in meerdere zenuwen is, waar we de aard niet van kennen. Omdat artsen de aard en de oorzaak niet kennen, is oorzakelijke behandeling niet mogelijk. Voordat artsen via uitgebreide klinische studies er achter gekomen zijn wat de oorzaak van CIAP is, en hoe die oorzaak te behandelen, zijn we tientallen jaren verder. En dat schiet dus niet op als je nu een CIAP hebt. Dat is armoede. Is er dan echt niets te doen. Zeker wel. Je moet het alleen weten.

Wat nu te doen bij CIAP?

Er is een behandel protocol ontwikkeld, dat de zenuwen ondersteunt, beschermt en bij de aanwezigheid van pijn de pijn vermindert.Dat protocol is inmiddels ruim 3 jaar getest en er zijn vele patienten met CIAP en pijn die er baat bij hebben gehad, en nog steeds hebben. Ook zijn er patienten met CIAP, die inmiddels veel minder of geen pijn meer hebben, en die ook zeggen beter te lopen en minder bizarre gevoelens in de voeten te hebben.

Verder zijn er een aantal patienten met doofheid aan de voeten, die menen dat de doofheid ook minder geworden is. Of ze zeggen dat de snelheid van gevoelsvermindering tot staan gebracht is. Het protocol bestaat heel simpel uit 2 natuurlijke stoffen waarvan we denken dat ze de zenuwen ondersteunen, de zenuwen beschermen tegen verdere schade, en de regeneratie van de zenuwen mogelijkerwijs verbeteren. Beide stoffen zijn lichaamseigen moleculen, die geen bijwerkingen van betekenis hebben.  De stoffen zijn vitamine D3 en palmitoylethanolamide (als supplement PeaPure).

https://www.youtube.com/watch?v=btO3zCsWsEM

Dosering PeaPure en vitamine D3 bij CIAP

Eerste maand 3 maal daags 400 mg PeaPure en 2000 IE vitamine D3. Bij onvoldoende resultaat 2de maand dubbele dosis PeaPure en 1000 IE vitamine D3. Na 2de maand bij resultaat terug naar 1200 mg PeaPure per dag en hou het op 1000 IE vitamine D3. Je kan het gehalte in je bloed laten bepalen door de huisarts. Zorg dat het gehalte rond de 80 komt.

Lees meer op de volgende link

Hoe is de optimale aanpak bij CIAP?

Stap 1 is bij de huisarts het vitamine D3 laten bepalen; zoals gezegd is dat meestal te laag. Het gehalte in het bloed moet 80 worden. Er zijn echter regelmatig patienten met CIAP, ook zonder pijn, die een gehalte hebben van onder de 40 of zelfs onder de 30.

Neem gedurende een langere tijd vitamine D3 capsules, liefst op basis van vitamine D3 opgelost in olie, zoals bijvoorbeeld in capsules. Die capsules bevatten 1000 IE vitamine D3, neem die capsules in na de maaltijd. En zorg dat er in de maaltijd altijd iets van vet aanwezig is, bijvoorbeeld een beetje olijfolie. Vitamine D3 kan namelijk beter in het lichaam opgenomen worden als er vet bij zit.

Neem gedurende een langere tijd drie maal daags 400 mg PEA capsules, ook na de maaltijd. PEA is een lichaamseigen vetstofje, dat vermoedelijk ook het beste opgenomen wordt als er wat vet in de maaltijd zit.

Hoe lang is langere tijd bij de CIAP behandeling?

Men raadt aan ten minste 6 maanden. Zenuwen herstellen namelijk heel langzaam, en om te merken of deze behandeling de CIAP afremt of stabiliseert moet je toch ten minste een half jaar het geprobeerd hebben.

Er wordt geadviseerd aan CIAP patienten om tijdens het protocol gericht fysiotherapie te volgen, om de stabiliteit, het evenwicht en de kracht in de benen en voeten zo goed mogelijk te ondersteunen.

Het wordt weer griep en verkoudheid tijd. Het immuunsysteem komt daarbij onder druk. Nattigheid en koude, en virussen in de lucht, aan de handen en dan in ons lijf….

Op zoek naar immuunversterking en verlagen van de kans op griep en verkoudheden

Vele mensen gaan nu weer op zoek naar wat te doen bij griep en verkoudheid. Dat is niet zo makkelijk. Aspirine, of acetylsalicylzuur bijvoorbeeld weil je niet aan kinderen geven. Aspirine kan namelijk bij kinderen met griep een ernstige reactie veroorzaken: het zogeheten Reye-syndroom. Ook paracetamol is steeds meer problematisch. We weten inmiddels dat paracetamol de weerstand van ons lijf tegen virussen juist verzwakt. Je onderdrukt tijdelijk de symptomen, maar het probleem wordt niet opgelost. Om maar te zwijgen  over de NSAIDs zoals ibuprofen. Daar overlijden mensen aan door maagbloedingen als bijwerkingen. Kortom al deze farmaceutische opties zijn eigenlijk waardeloos.

Middelen die niet door de grote farmaceutische industrie gepushed worden worden weinig genoemd. Pamitoylethanolamide (PeaPure) is zo een middel. Het ondersteunt het immuunsysteem, het helpt bij weerstandopbouwen tegen virussen en bacteriën, en het is bewezen werkzaam (en veilig), ook bij kinderen met griep en verkoudheid.

Meta-analyse bewijst werkzaamheid PEA bij griep en verkoudheid

In 2013 werd een grote kwalitatieve metaanalyse gedaan door enkele experts, waaruit bleek dat PEA zowel bij griep als verkoudheid de kans op ziek worden verkleint, en de ernst als je toch onverhoopt aangestoken wordt.

PEA is gebleken effectief en veilig te zijn bij griep en verkoudheid, zoals recent wederom bleek uit een grote kwalitatieve meta-analyse van 6 dubbelblinde placebo gecontroleerde studies die door de Wageningse hoogleraar prof. Witkamp en zijn collega prof. Keppel Hesselink gepubliceerd is in het peer revierde tijdschrift International Journal of Inflammation (Palmitoylethanolamide: A Natural Body-Own Anti-Inflammatory Agent, Effective and Safe against Influenza and Common Cold, http://www.hindawi.com/journals/iji/2013/151028/ )

Ze eindigden hun overzicht met een boeiende opmerking:

Given the results of 6 clinical trials in flu and the common cold, seen in the context of the serious criticism on the efficacy and safety of oseltamivir and zanamivir, PEA should be reconsidered by clinicians as a new treatment modality for the flu and respiratory infections due to its documented efficacy and more importantly its very benign side effect profile. Furthermore, oseltamivir and zanamivir are known to induce resistance; PEA has a very low likelihood of inducing resistance due to its mechanism of action. Finally, the ease of application of PEA offers the possibility to have a quick therapeutic answer ready in case of a flu epidemic, especially in cases of a mismatch between circulating strains and the recommendations from WHO.